ΧΡΩΠΕΙ: Απο έργο ΣΔΙΤ μετατρέπεται σε project απλής αντιπαροχής για κοινωνική κατοικία
Απο έργο ΣΔΙΤ, το ακίνητο της ΧΡΩΠΕΙ μετατρέπεται σε project απλής αντιπαροχής για κοινωνική κατοικία. Δεδομένου ότι η αρχική πρόταση για την αξιοποίηση της έκτασης ως τεχνολογικό πάρκο μέσω ΣΔΙΤ δεν βρήκε ενδιαφέρον από την αγορά , η έκταση των 18 στρεμμάτων, πρόκειται να αξιοποιηθεί μέσω απλής αντιπαροχής με ιδιώτη, για την κατασκευή διαμερισμάτων, που θα διατεθούν με προσιτό ενοίκιο
Τη νέα προσπάθεια, επιβεβαίωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόσφατη συνέντευξή του στη ΔΕΘ, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι “θα αξιοποιήσουμε και δημόσια γη, ή παλιές εγκαταστάσεις, όπως π.χ. στην ΧΡΩΠΕΙ. Αρχικά, σκεφτόμασταν εκεί ένα τεχνολογικό πάρκο, σχέδιο που δεν προχώρησε. Τώρα θέλουμε να μετατρέψουμε το ακίνητο που έχει συνολική έκταση 18 στρεμμάτων σε κοινωνική κατοικία. Για παράδειγμα, αν γίνουν π.χ. 300 διαμερίσματα, θα κρατήσει ο κατασκευαστής ένα συγκεκριμένο αριθμό και τα υπόλοιπα θα περάσουν στην κατοχή του δημοσίου για εκμίσθωση έναντι χαμηλού ενοικίου”. Μάλιστα, όπως σημείωσε τέτοιες παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν και σε πολλά άλλα σημεία, «γιατί υπάρχουν ακίνητα του Δημοσίου, τα οποία μπορούμε να εκμεταλλευτούμε, απλώς κανείς μέχρι σήμερα δεν είχε σκεφτεί σοβαρά να τα αξιοποιήσει».
Με οικοπεδούχο το Δημόσιο
Στο μοντέλο αντιπαροχής στο οποίο ανεφέρθηκε ο πρωθυπουργός, οικοπεδούχος είναι το ίδιο το δημόσιο. Οι ιδιώτες θα κρατούν ένα ποσοστό που θα κυμαίνεται από 40% έως 70%, ανάλογα με την περίπτωση και τον διαγωνισμό, τα οποία θα εκμεταλλεύονται για μακροχρόνια περίοδο, άνω των 25 ετών. Ωστόσο, η κυριότητα του κτιρίου και των διαμερισμάτων θα παραμένουν στο δημόσιο, στο οποίο και θα επιστρέφεται η κυριότητα των ακινήτων, μόλις ολοκληρωθεί η περίοδος εκμετάλλευσης, όπως δηλαδή γίνεται και στην περίπτωση των έργων ΣΔΙΤ. Τα διαμερίσματα που θα λαμβάνει το δημόσιο ως αντάλλαγμα, θα τα εκμισθώνει, ή θα τα πωλεί σε τιμές χαμηλότερες της αγοράς, ώστε να είναι προσιτά για τους δικαιούχους.
Η μεγάλη κλίμακα θεωρείται απο τους ιδιώτες επενδυτές του χώρου ως απαραίτητη προϋπόθεση ώστε ένα τέτοιο έργο να είναι οικονομικά βιώσιμο.
Γιατί δεν προχώρησε το έργο ΣΔΙΤ στην ΧΡΩΠΕΙ
Η οικονομική βιωσιμότητα ήταν άλλωστε και η αιτία για την οποία δεν προχώρησε και η αξιοποίηση της ΧΡΩΠΕΙ μέσω του καινοτόμου έργου ΣΔΙΤ που είχε προωθηθεί. Οι ιδιώτες που εξέφρασαν αρχικά ενδιαφέρον, δεν βρήκαν τελικά το έργο ελκυστικό.
Ειδικότερα, οι τρεις λόγοι αναφέρονται από την αγορά ως βασικές αιτίες που οδήγησαν στην απουσία επενδυτικού ενδιαφέροντος και εντέλει στην ματαίωση του διαγωνισμού για την Πολιτεία Καινοτομίας με ΣΔΙΤ, στο παλιό ακίνητο της ΧΡΩΠΕΙ στην οδό Πειραιώς είναι:
Η μη ανταποδοτικότητα του έργου, η πληθώρα ανεκτέλεστων ΣΔΙΤ που έχουν συγκεντρώσει οι πέντε μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες και οι δυσκολίες χρηματοδότησης. Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη «αποχή» υποψήφιων επενδυτών από τον σχετικό διαγωνισμό, με αποτέλεσμα αυτός να ματαιωθεί.
Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο, το κτιριακό συγκρότημα, εκτεινόμενο στο πρώην βιομηχανικό ακίνητο της ΧΡΩΠΕΙ., με εμβαδόν σχεδόν 17,8 χιλ. τ.μ., θα αποτελούσε ένα φυσικό χώρο, όπου μεγάλες επιχειρήσεις, ακαδημαϊκά ιδρύματα, νεοφυείς επιχειρήσεις (startups) και startup incubator/accelerators, θα φιλοξενούνταν και θα συνεργάζονταν, ενισχύοντας την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα. Το έργο ΣΔΙΤ προέβλεπε την κατασκευή 24.500 τ.μ. χώρων γραφείων, ερευνητικά εργαστήρια, συνεδριακό κέντρο και άλλες χρήσεις. Η συνολική επιτρεπόμενη μέγιστη επιφάνεια δόμησης του οικοπέδου είναι περίπου 46.500 τ.μ.
Η μέγιστη επιφάνεια δόμησης και το “ρίσκο” που έπρεπε να αναληφθεί
Πλην όμως, όπως έχει συμβεί και με άλλα κτιριακά έργα κοινωνικού χαρακτήρα, καμία από τις πέντε μεγάλες εταιρείες που κατεξοχήν συμμετέχουν σε διαγωνισμούς ΣΔΙΤ δεν βρήκε ελκυστικούς τους όρους του διαγωνισμού. Γιατί, ναι μεν η συνολική σύμβαση ύψους περίπου 280 εκ ευρώ προ ΦΠΑ παρέπεμπε σε ένα μεγάλο έργο, πλην όμως, η υποχρέωση του ιδιώτη αναδόχου να ορίσει με δική του προσφορά τον Φορέα Καινοτομίας, ο οποίος επρόκειτο να συμβληθεί με τον ΙΦΣ με Σύμβαση Παροχής Υπηρεσιών Καινοτομίας, θεωρήθηκε από τις εταιρείες ως «μεγάλο ρίσκο», και γενικά κάτι που ξεφεύγει από την πεπατημένη τους.
Επιπλέον, με τον πολύ μεγάλο ήδη αριθμό ανεκτέλεστων έργων ΣΔΙΤ που έχουν αναλάβει οι πέντε μεγάλες εταιρείες, είτε κατά μόνας είτε κοινοπρακτικά με άλλες, δεν είχαν ανάγκη από άλλα έργα, πόσο μάλλον όταν δυσκολεύονται συχνά να ξεκινήσουν και αυτά που ήδη έχουν. Οι λόγοι; Ξεκινούν από την γνωστή έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού, για να καταλήξουν στην διαφοροποίηση του κόστους υλικών σε σχέση με τις αρχικές προσφορές, αλλά και στην δυσκολία χρηματοδότησης..
Η δεύτερη ευκαιρία
Ετσι, η Πολιτεία Καινοτομίας, με ένα μοντέλο αξιοποίησης που εμφανώς δεν προσέλκυσε τον έτσι κι αλλιώς μικρό αριθμό εγχώριων επενδυτών που θα μπορούσαν να ασχοληθούν ούτε όμως και ξένους επενδυτές, μετά από τρεις συνολικά ακυρώσεις λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος και επαναπροκηρύξεις ματαιώθηκε οριστικά.
Στην παρούσα φάση, η κυβέρνηση δίνει στο ακίνητο ΧΡΩΠΕΙ μια δεύτερη ευκαιρία αξιοποίησης, στο πλαίσιο της οποίας οι ενδιαφερόμενοι ιδιώτες θα πρέπει προφανώς να βρουν ελκυστικούς όρους προκειμένου και αυτό να μπορέσει να προχωρήσει. Πιθανότατα πάντως , αν και αυτό θα φανεί στις λεπτομέρειες, το ακίνητο ΧΡΩΠΕΙ , καθώς έχει ήδη επεξεργαστεί και αναλυθεί μελετητικά για το αρχικό έργο ΣΔΙΤ είναι μια πολύ καλή περίπτωση για να ξεκινήσει και στην Ελλάδα το μοντέλο της Κοινωνικής Κατοικίας με αντιπαροχή σε ακίνητα του Δημοσίου.