Η ιδιωτική επίβλεψη, απαιτεί πιο αυστηρά πλαίσια, τονίζει ο Μιχάλης Δακτυλίδης
Στρεβλή μεταφορά της ευρωπαϊκής, είναι η ελληνική ιδιωτική επίβλεψη των έργων, εκτιμά ο πρόεδρος της ΠΕΔΜΕΔΕ Μιχάλης Δακτυλίδης. Για να προσθέσει ότι, ενώ η ιδιωτική επίβλεψη είναι μια σημαντική διέξοδος στην αποψίλωση του προσωπικού των τεχνικών υπηρεσιών των δημόσιων φορέων που αναθέτουν έργα, προκειμένου να επιτύχει, απαιτείται συνεργασία κατασκευαστών και επιβλεπόντων σε πιο αυστηρά πλαίσια, αντίστοιχα με αυτά που ισχύουν για τις εξειδικευμένες στην ιδιωτική επίβλεψη ευρωπαϊκές εταιρείες.
Ο κ. Δακτυλίδης, σχολιάζοντας την αποψίλωση του προσωπικού των τεχνικών υπηρεσιών των Υπουργείων, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των φορέων, όπως ΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ, υπενθύμισε τις προάλλες ότι η ΠΕΔΜΕΔΕ έχει προτείνει επανειλημμένως, εδώ και χρόνια, την ιδιωτική επίβλεψη στην εκτέλεση δημοσίων έργων, η οποία εφαρμόζεται στην Ευρώπη εδώ και 15 με 20 χρόνια. Η αποψίλωση αυτή, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ειδικά μέσα στην κρίση, έχει πατήσει φρένο στην εξέλιξη των έργων. Ως συνέπεια αυτά παίρνουν τη μία παράταση μετά την άλλη, με τις καθυστερήσεις στις μελέτες να είναι από τις βασικότερες αιτίες.
Συγχρόνως, δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό στις αναθέτουσες αρχές για την απαραίτητη επίβλεψη των έργων, με αποτέλεσμα οι διαδικασίες εγκρίσεων να κυλούν εξαιρετικά αργά. Αυτές είναι ασθένειες που μπορούν όμως με την ιδιωτική επίβλεψη στην εκτέλεση δημοσίων έργων, η οποία εφαρμόζεται στην Ευρώπη εδώ και 15 με 20 χρόνια».
Πρόκειται για μια δυνατότητα η οποία προβλέφθηκε με την πρόσφατη τροποποίηση του ν. 4412/2016 για τα δημόσια έργα, με το δημόσιο να διατηρεί τον θεσμικό και ελεγκτικό του ρόλο. Πλην όμως, η ελληνική εκδοχή της ιδιωτικής επίβλεψης, κατά τον κ. Δακτυλίδη, αποτελεί μια στρεβλή μεταφορά της κοινοτικής νομοθεσίας. «Χρειάζεται συνεργασία κατασκευαστών και επιβλεπόντων σε πιο αυστηρά και απόλυτα συγκεκριμένα πλαίσια», ανέφερε, προκρίνοντας ως μια καλή λύση τις εξειδικευμένες στην ιδιωτική επίβλεψη εταιρείες που υπάρχουν στην Ευρώπη».
Η έλλειψη εργατοτεχνικού προσωπικού, μείζον πρόβλημα του κατασκευαστικού κλάδου
Ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του κατασκευαστικού κλάδου σήμερα προσδιόρισε την έλλειψη εργατοτεχνικού προσωπικού. «Δυσκολεύομαι να φανταστώ πώς θα υλοποιηθούν τα έργα που έχουμε μπροστά μας», υπογράμμισε ο κ. Δακτυλίδης, αναφερόμενος στις δυνατότητες που έχουν πολλές μικρότερες εργοληπτικές εταιρείες να εκτελέσουν ποιοτικά έργα αλλά αποκλείονται εξαιτίας των όρων των διαγωνισμών».
Για να προσθέσει ότι, σε αντίθεση με την Ευρώπη έχει διαρραγεί η κατασκευαστική πυραμίδα. Οι πολύ μεγάλες εταιρείες παίρνουν τα μεγάλα έργα, ενώ οι εταιρείες 4ης ως 6ης τάξης αποκλείοντας ακόμα κι αν είναι πιο υγιείς. Έχει περιοριστεί ο ζωτικός χώρος για τις μικρότερες εταιρείες, επισημαίνοντας, ότι στην αγωνία της να βγουν τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης, η κυβέρνηση εκτίμησε ότι δίνοντας μερίδιο και στις μικρότερες εταιρείες αυτά δεν θα υλοποιούνταν κι έτσι τις απέκλεισε.
Η άποψη ΠΕΔΜΕΔΕ για τα Τέμπη
Αναφερόμενος ειδικότερα στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, ο κ. Δακτυλίδης, το αποδίδει κυρίως στην αλληλουχία των στρεβλώσεων που κατατρέχουν τα δημόσια έργα: Στοιχειωμένες συμβάσεις, έργα που «παγώνουν» για χρόνια ή σέρνονται ανολοκλήρωτα, μεγάλα προβλήματα στην υποστελέχωση των σιδηροδρομικών φορέων, αδυναμία του δημοσίου να ανταποκριθεί στις ανάγκες επίβλεψης, καθυστερήσεις στις μελέτες, αλλά και την έλλειψη πολιτικής βούλησης.
«Είναι αναγκαίο να υπάρχει ένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο, με διαδικασίες ανεξάρτητες από τις αξιώσεις του αναδόχου, που θα ενισχύει τη δυνατότητα να κηρύσσεται ο ανάδοχος έκπτωτος με γρήγορες και άμεσες διαδικασίες», τονίζει, για να προσθέσει ότι και σήμερα υπάρχει επαρκές πλαίσιο που θα μπορούσε να δώσει διέξοδο. Ειδικά δε ως προς τις επίμαχες συμβάσεις της ΕΡΓΟΣΕ για τα συστήματα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης του σιδηροδρομικού δικτύου, ήταν μοιραίος ο ρόλος που έπαιξαν οι ξένες εταιρείες οι οποίες λειτούργησαν με όρους μονοπωλίου.
Ήταν λάθος οι αλλεπάλληλες παρατάσεις
Υπό αυτές τις συνθήκες, πολιτικές ηγεσίες, διοικήσεις και υπηρεσιακοί παράγοντες, κατά τον κ. Δακτυλίδη, επέδειξαν ατολμία. Προκειμένου να μην μπλέξουν στα γρανάζια ενστάσεων και αιτημάτων αποζημίωσης του αναδόχου, απαιτήσεων για νέες μετρήσεις και μελέτες, επανεκκίνησης διαγωνιστικών διαδικασιών, δεν διέλυσαν τις βαλτωμένες συμβάσεις, αλλά προχώρησαν σε αλλεπάλληλες παρατάσεις. Αναγνώρισε, πάντως, ευθύνες και στον κατασκευαστικό κλάδο, σημειώνοντας πως για την κοινωνία στο πρόσωπο κάθε αναδόχου εκπροσωπείται ολόκληρος ο κλάδος.